Door Cynthia de Groot
Cynthia de Groot is een ervaren corporate recruiter en is nu voor een jaar op reis door Azië, samen met haar vriend Kevin.
Volg op Recruitmentlife de avonturen in Azië en hoe zij remote werken combineert met Azië ontdekken.
Als Werkvoorbereider, Projectleider of Uitvoerder is flexibiliteit essentieel. Je schakelt voortdurend tussen verschillende projecten en moet snel inspelen op onverwachte situaties. Wat doe je als een samenwerkingspartner zich niet aan afspraken houdt en de planning compleet overhoopligt? Ook wij werden deze week uitgedaagd in onze flexibiliteit.
Het ene moment denk je dat alles geregeld is voor de grensovergang naar China, het volgende sta je met lege handen. Onze treinreis van Laos naar China – al maanden van tevoren geboekt, omdat een visum anders niet wordt goedgekeurd – werd ineens geannuleerd. Geld terug, maar geen ticket. Aangezien in China alles ruim op tijd geregeld moet zijn, inclusief hotels en activiteiten, bracht dit flink wat stress met zich mee. Gelukkig zijn we inmiddels redelijk thuis in Aziatische boekingsapps en wisten we via een andere weg alsnog tickets voor dezelfde dag te regelen. Alleen nog beschikbaar in eerste klas, maar wij zijn de moeilijkste niet.
Op de dag van vertrek leek alles in orde, totdat ik mijn treinkaartje ophaalde. Blijkbaar stond mijn tweede naam – Ashley – niet vermeld, terwijl mijn paspoort die wel toont. Gevolg? Ik mocht niet mee. De trein zat voor de komende dagen helemaal vol, dus paniek. Na een chaotische onderhandeling in een mix van Nederlands, Engels en Laotiaans werd mijn ticket uiteindelijk toch geprint, maar met een waarschuwing: "Je mag waarschijnlijk China niet in." Vier zenuwslopende uren later kwamen we aan bij de grens. Eerst een stempel bij de Laotiaanse douane, vervolgens een rit door niemandsland, en dan de grote test: de Chinese douane. Als ik zou worden geweigerd, was er letterlijk geen weg terug.
Gelukkig controleerden ze alleen mijn visum, en na een uitgebreide inspectie mocht ik door. Wat een opluchting! We waren eindelijk in China, een land waar we al zo lang naar uitkeken. Na nog een paar uur in de trein arriveerden we in Kunming. Na weken in kleine dorpen te hebben gereisd, was het heerlijk om weer in een grote stad te zijn. Winkelcentra, moderne restaurants en hippe koffiezaakjes – mijn hart maakte zeker een sprongetje.
De dagen erna viel ons iets op: we werden overal aangestaard. Blijkbaar komen hier nauwelijks Europeanen. En Engels? Vrijwel niemand sprak het. Wat ons wel meteen opviel, was het aantal bouwprojecten. Overal nieuwe wolkenkrabbers, gigantische hijskranen en onafgebouwde complexen. Een paradijs voor Werkvoorbereiders, Uitvoerders en Projectleiders, zou je denken.
Tijdens een wandeling door de stad ontdekten we een straat vol whiteboards met vacatures. Mijn recruitmenthart begon sneller te kloppen: hoe interessant om te zien hoe dit hier wordt aangepakt! Het eerste wat opviel? Salarissen worden gewoon openlijk vermeld. Geen vaag "marktconform salaris", maar duidelijke cijfers. Hier snappen ze het: mensen willen weten wat een baan oplevert.
Met Google Translate probeerden we een paar vacatures te ontcijferen, wat uiteraard nieuwsgierige blikken opleverde. Toen ik uitlegde dat ik in Nederland recruiter ben, vonden ze dat geweldig. Even later zagen we sollicitatiegesprekken gewoon op straat plaatsvinden, aan tafeltjes naast de vacatureborden. Een compleet andere manier van werven, maar ontzettend efficiënt.
Een vacature voor een Projectleider in de bouw ben ik helaas niet tegengekomen. Dat was helemaal mooi geweest! Dus nu terug naar mijn eigen werk: het vinden van een Projectleider, maar dan in Nederland. En met een salaris dat ongetwijfeld iets hoger ligt dan hier in Kunming.
