Cynthia de Groot is een ervaren corporate recruiter en is nu voor een jaar op reis door Azië, samen met haar vriend Kevin.
Volg op Recruitmentlife de avonturen in Azië en hoe zij remote werken combineert met Azië ontdekken.
Hier zit ik dan, vanuit Cambodja deze column te schrijven. De titel verklapt het al een beetje: op dit moment ben ik samen met mijn vriend aan het reizen door Azië. We zijn op 28 december vertrokken uit het koude Nederland en gestart in Bangkok, een van onze favoriete steden. Maar laat ik bij het begin beginnen…
Eind 2019 begon ik via EN HR Solutions bij T-Mobile. Wat er daarna gebeurde, weet iedereen: in maart 2020 brak het coronavirus uit en gingen we in lockdown. Tijdens die maanden ontstond bij ons het langgekoesterde idee voor een wereldreis. Omdat alle horeca dichtbleef – en we in Rotterdam wonen waar we graag ons geld spenderen in restaurants en cafés – konden we flink sparen. Zo vertrokken we op 1 december 2021 voor een reis van 16 maanden rond de wereld.
De tijd vloog, ons budget raakte op, en op 10 maart 2023 keerden we terug naar Nederland. Vanaf 1 april 2023 ging ik aan de slag bij Croonwolter&dros. Toch bleef het reizen kriebelen; er is nog zoveel te ontdekken in de wereld. Dus vertrokken we opnieuw, dit keer naar Azië, zonder een vastomlijnde einddatum. Eén ding hebben we wel beloofd: voor kerst zijn we terug.
De komende maanden neem ik jullie mee in mijn avonturen hier in Azië. Na onze start in Bangkok trokken we door naar Koh Kood, een paradijselijk eiland waar we de eerste week van januari nog even echt vakantie hebben gevierd. Vervolgens zijn we de grens overgestoken naar Cambodja, waar het ‘echte’ reizen en werken begon. Die twee kun je trouwens prima samenvoegen, want reizen is soms ook echt hard werken.
Reizen betekent continu nieuwe plekken ontdekken, vervoer regelen en accommodaties boeken. En juist dat laatste ging vorige week niet helemaal soepel. Dinsdag is onze vaste werkdag: er staan meetings gepland en we zorgen voor een hotel met goed internet. Maandagavond kwamen we na het eten terug in ons hotel, waar de kamer blank stond van het water. Na een hoop miscommunicatie werden we uiteindelijk naar een ander hotel gebracht, maar het was inmiddels laat en we testten de wifi niet.
De volgende ochtend begonnen we vroeg. Heel vroeg. Om 4:30 uur zaten we op de scooter om de zonsopgang bij Angkor Wat te bekijken. In het donker zagen we hoe Siem Reap langzaam ontwaakte: restaurantjes zaten al vol en mensen genoten van kommen rijst en noedels als ontbijt. Hoewel we ons inmiddels aardig hebben aangepast aan het leven hier, slaan we een ontbijt van rijst toch nog even over.
De tempels van Angkor zijn indrukwekkend, en het is bijna niet te bevatten dat dit vroeger een beschaving was met bijna een miljoen mensen. Na een ochtend vol historie genoten we van een broodje in Siem Reap – wat een geluk dat dit ooit een Franse kolonie was, want je vindt hier overal verse stokbroodjes.
’s Middags gingen we aan het werk. Helaas liet de wifi tijdens de eerste meeting al snel afweten. Gelukkig konden we de telefoon als hotspot gebruiken, maar we besloten toch de receptie te vragen of ze de router konden herstarten. Dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan: er werden telefoontjes gepleegd, maar de taalbarrière en de hiërarchische cultuur maakten het lastig. Uiteindelijk kregen we zelf toestemming om de router te resetten.
Et voilà, na het herstarten werkte de wifi weer perfect. Ik kon mijn meeting voortzetten en daarna aan de slag met een uitdagende opdracht: het vinden van een werkvoorbereider in de bouw.
Reizen en werken tegelijk vraagt soms om flexibiliteit, maar het maakt de ervaring alleen maar bijzonderder. Ik kijk ernaar uit om jullie in mijn volgende column meer te vertellen over het combineren van werk en avontuur in dit prachtige deel van de wereld!
Groetjes
Cynthia
