Recruitment Liefde
Op 9 april is het tijd voor *RecruitmentLiefde* – en wat heb ik zin in deze voorstelling. Nu ik weer een plek heb om mijn visie op de arbeidsmarkt te delen, kijk ik des te meer uit naar dit programma. Een programma over liefde. Over de zoektocht naar liefde. En over de liefde voor het mooiste vak dat er is: recruitment. Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik een hopeloze romanticus ben. Waarom *RecruitmentLiefde*? Omdat liefde verrassend veel lijkt op recruitment. Neem bijvoorbeeld de gehate motivatiebrief en de verloren kunst van de liefdesbrief.
Liefdesbrief vs. Motivatiebrief
Vroeger schreef je liefdesbrieven. En motivatiebrieven. Tegenwoordig vindt de gemiddelde man het al lastig om een WhatsApp-bericht te beantwoorden – laat staan dat hij zijn ganzenveer tevoorschijn haalt voor een pakkend stukje proza.
De kunst van de liefdesbrief gaat verloren. En dankzij ChatGPT schrijft bijna niemand nog een motivatiebrief. Sterker nog, in de meeste sollicitatieprocessen wordt er niet eens meer om gevraagd.
Toen ik nog aan het tinderen was, deed ik moeite. Mijn profiel was net zo goed ingevuld als mijn LinkedIn. Als ik een match had, schreef ik altijd meer dan alleen: "Hoi!" Ik omschreef duidelijk wat ik zocht: *"Ik zoek een koningin (lees: sterke vrouw) die ik elke dag als mijn prinses mag behandelen."* Daarna volgde een opsomming van mijn kwaliteiten en hobby’s – van koken tot kantklossen.
En hoewel ik vroeger zelf nog moeite deed om indruk te maken, zie ik nu om me heen hoe elke generatie weer anders met liefde én recruitment omgaat.
Ik begeleid momenteel een corporate recruitmentteam, en één van hen vertelde laatst over haar Tinder-avonturen.
De reacties van de gemiddelde man zijn om te janken. De berichten die mijn 28-jarige collega kreeg, waren écht bedroevend. Terwijl zij bloemlezingen verdient – ze is niet alleen een top recruiter, maar ook een prachtige vrouw met het hart op de juiste plek.
Zij verdient een Cyrano of Cupido, niet een domme dodo.
Toen dacht ik: *het zal in de toekomst waarschijnlijk nog erger worden*.
Mijn zoon, begin twintig, gebruikt zó veel Tinder dat zijn voordeur is vervangen door een draaideur. Hoe jonger, hoe minder er überhaupt gecommuniceerd wordt. Hij vindt zelfs het sturen van een cv onzin. *"Papa, ik ben monteur. Ik repareer cv’s, ik schrijf ze niet."*
Gisteren zat ik in een webinar van de weergaloze Mees van Velzen van Mr.Work. Hij liet zien hoe hun nieuwe AI-integratie werkt. De rol van Cupido – ooit weggelegd voor de recruiter – wordt voor een groot deel overgenomen door AI.
Wil je als recruiter relevant blijven? Dan moet je het verschil maken met de relatie die je opbouwt met kandidaten. Want de oude basisvaardigheden worden inmiddels opgelost door Mees en zijn maten.
Tegelijkertijd krijg ik nog vaak managers die vragen: "Waar is de motivatiebrief van de kandidaat?" Die heb ik niet. Maar ik heb hem wél gesproken. Kijk even in mijn aantekeningen die ik met In2Dialog heb gemaakt.
Liefde verandert alles. En misschien, heel misschien, is dat wel de essentie van goed recruiten: liefde voor het vak, liefde voor mensen, en een beetje lef om er écht werk van te maken.
Op 9 april gaan we het hierover hebben tijdens RecruitmentLiefde. Want liefde verdient het om gevierd te worden – net als ons vak.
Reactie plaatsen
Reacties